سخت است فراق عزیز و تنها ماندن

سخت است بر جای ماندن و راکد زندگی کردن همچو چشمه خشکیده مقروض

بی او زندگی را در جام لحظه ها تهی میکنم میکنم

و صورتم از تلخی ان در خود می تکد

بی او زندگی را در فریاد بی صدا تجربه میکنم

روحم اواز رفتن دارد و فریادم

در فضای خالی از صدا می ماند

در کوچه های تاریک و سرد شهر من

هزاران صدای خوش زنده

با هزاران گام خسته و برهنه می گذرد

در کوچه های خالی و سرد شهر من صداست که منتظر است

خاطره ها به خواب رفته اند

و من پشت پنجره بسته به انتظار نشسته ام